مزایا و معایب ارز دیجیتال ۲۰۲۴

2. کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) چیست؟ 

ارزهای رمزنگاری شده توسط هیچ یک از مقامات دولتی مرکزی تنظیم نمی‌شوند، که آنها را از هرگونه مداخله دولتی مصون می‌کند. بر اساس فناوری بلاک چین، بسیاری از ارزهای دیجیتال، شبکه‌های غیر متمرکز هستند.

کریپتوکارنسی یک ارز دیجیتال مبتنی بر شبکه‌ای است، که در تعداد زیادی از رایانه‌ها پراکنده شده است. سیستم غیر متمرکز ارزهای دیجیتال، انتقال پول را سریع‌تر و ارزان‌تر می‌کند. در واقع، در یک نقطه شکست خرد نمی‌شود:

1. نوسانات قیمت
2. استفاده ادعایی در فعالیت‌های مجرمانه که ممکن است، ترسیم آن‌ها آسان نباشد
3. مصرف انرژی بالا برای استخراج سکه‌ها
4. برخی از چالش‌های کلیدی پذیرش ارزهای دیجیتال در نظر گرفته می‌شوند، علاوه بر این که این سکه‌ها هیچ ضمانت یا تایید دولتی ندارند.

رمز ارزها به عنوان وسیله‌ای برای ذخیره یا تبادل ارزش عمل می‌کنند. همه اینها به یک نوع فناوری دفتر کل عمومی بستگی دارد که “بلاک چین” نامیده می‌شود. داده‌ها را ثبت می‌کند و تراکنش‌های ارسال شده از طریق شبکه را پیگیری می‌کند. بلاک چین یک زنجیره مجازی از بلاک‌ها است که هر کدام شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌ها و اطلاعات دیگر است. بلوک تغییرناپذیر می‌شود، یعنی داده‌های ذخیره شده در داخل بلوک را نمی‌توان پس از اضافه شدن به زنجیره حذف یا جایگزین کرد.

گره‌ها شبکه‌ای از مشارکت کنندگان هستند که توسط آنها ارزهای رمزنگاری شده مدیریت می‌شوند. در شبکه، گره‌ها نقش‌های متنوعی از ذخیره‌سازی تا اعتبارسنجی داده‌های تراکنش‌ها را انجام می‌دهند. آنها به طور کلی پایگاه داده و اعتبار سنجی ورودی های تراکنش جدید را مدیریت می‌کنند. بهترین بخش این است که هیچ نقطه شکست واحدی وجود ندارد، به این معنی که اگر یک گره خراب شود، هیچ تاثیری بر دفتر کل بلاک چین نخواهد داشت.